W potoczne przekonanie o osobach uzależnionych od alkoholu wrysowany jest obraz brudnego, bezdomnego opróżniającego butelkę denaturatu, bądź innego wynalazku. Alkoholikiem jest ten bezrobotny wałęsający się po melinach, którego często widzę w parku pijącego w towarzystwie “meneli”. Jest nim zapewne “pijak” zalegający w rowie bez przytomności i ten, którego policja zgarnia na izbę wytrzeźwień.

Współuzależnienie można opisać jako zespół cierpień członków rodziny osoby uzależnionej, rodzaj uzależnienia jest dowolny. Jest to cena, jaką płaci rodzina i bliscy osoby uzależnionej za życie w sytuacji uporczywego stresu. Zaobserwowano, że u tych osób pojawiają się fizyczne, emocjonalne, i poznawcze zmiany, które prowadzą do stanu przypominającego uzależnienie.